ارتباط بین مرگ و میر و بیماری های ناشی از اضافه وزن و چاقی یک حقیقت ثابت شده در علم پزشکی است که قدمت چندین هزار ساله دارد.
محاسبه شاخص توده بدنی (BMI) با تقسیم وزن به کیلوگرم به مجذور قد به متر صورت می گیرد و اضافه وزن به BMI بین 25 تا 29.9 و چاقی به BMI بین 30 تا 40 گفته می شود. چاقی مفرط و شدید زمانی است که BMI فرد بالاتر از 40 باشد.
چاقی در بزرگسالی با کاهش امید به زندگی در زن و مرد مرتبط است. در واقع احتمال دارد افزایش امید به زندگی که در طی 2 قرن اخیر اتفاق افتاده است به دلیل افزایش شیوع چاقی و اضافه وزن، روند نزولی داشته باشد.
افرادی که مبتلا به چاقی هستند و استعمال دخانیات دارند در مقایسه با افراد غیرسیگاری چاق و افراد دارای تناسب اندام سیگاری، امید به زندگی پایین تری دارند.
مطلب پیش رو در مورد خطرات سلامتی مرتبط با چاقی و اضافه وزن است :
چاقی با افزایش میزان مرگ و میر و ابتلا به بیماری همراه است. بیش از 200 بیماری مرتبط با چاقی وجود دارد . برخی از این بیماری ها :
- بیماری عروق کرونر قلبی
- سکته مغزی
- دیابت نوع 2
- بیماری مزمن کلیه
- سرطان کبد، کلیه، پستان، رحم، پروستات، روده
- پرفشاری خون
- چربی خون بالا
- نارسایی قلبی
- نقرس
BMI بالاتر با افزایش خطر مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی همراه است و وجود چاقی در ناحیه شکم با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، پرفشاری خون، بیماری قلبی، سکته مغزی، قطع تنفس در خواب و … همراه است. کاهش وزن هرچند کوچک به بهبود این وضعیت کمک بسیاری می کند.
ابتلا به چاقی و اضافه وزن عملکرد های روانی-اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد چاق عموما از پذیرش اجتماعی کمتری برخوردارند. این تبعیض در تحصیلات، استخدام و مراقبت های سلامت بسیار دیده می شود.