سرماخوردگی بیماری خوش خیمی است که توسط ویروس های متعددی ایجاد می شود و شایع ترین بیماری حاد در کشورهای صنعتی دنیا به حساب می آید . کلمه (سرماخوردگی) به عفونت های ویروسی دستگاه تنفسی اطلاق می شود که شامل گرفتگی بینی، آبریزش بینی، عطسه، گلو درد، سرفه، تب، سردرد، ضعف و خستگی است . این بیماری متفاوت با آنفولانزا، التهاب گلوی باکتریایی، برونشیت حاد، سینوزیت، آبریزش بینی آلرژیک و سیاه سرفه است. در متن پیش رو درباره درمان و پیشگیری از سرماخوردگی صحبت شده است.
در بیشتر مبتلایان دوره بیماری بین تا حداکثر یک هفته و نیم به طول می انجامد. بیمارانی که علائم خفیف و متوسط دارند نیازی به دارودرمانی ندارند.
انتخاب نوع درمان بستگی به علائم غالب در فرد دارد . پزشک ممکن است برای کاهش سردرد، گوش درد، درد عضلانی و درد مفاصل، ضعف و خستگی بیمار اقدام به تجویز مسکن کند.
یکی از داروهای تجویز شده توسط پزشکان، سولفات روی می باشد . اگرچه این دارو می تواند علائم سرماخوردگی را کاهش داده و طول مدت بیماری را کم کند، بهتر است به دلیل مسمومیت های ایجاد شده مصرف نشود.
در مطالعات انجام شده هیچ مدرکی از اثرات آنتی بیوتیک ها، ضدحساسیت ها، درمان های ضد ویروسی، ویتامین ها و درمان های گیاهی روی درمان سرماخوردگی وجود ندارد و مصرف آنتی بیوتیک بیشتر از فواید دارای مضرات در فرد است.
ویتامین C عموما به عنوان درمان طبیعی در سرماخوردگی مصرف می شود. مطالعات انجام شده حاکی از تاثیر 8% کاهش طول مدت بیماری و علائم سرماخوردگی در افرادی دارد که مرتبا از مکمل ویتامین C استفاده میکنند.
نقش پروبیوتیک ها، ویتامین D و ویتامین E در پیشگیری از سرماخوردگی هنوز به طور قطع ثابت نشده است.
رعایت اقدامات بهداشتی مثل شست و شوی دستها می تواند از انتقال ویروس های سیستم تنفسی بدن خصوصا در کودکان پیشگیری کند.